Δεν θα μπορούσε να υπάρξει όνομα πιο ταιριαστό για την ιστορική αλσατική πόλη από αυτό που έχει. Ετυμολογικά, η λέξη «Strateburgum», από την οποία προέρχεται η λέξη “Strasbourg”, σημαίνει «πόλη των σταυροδρομιών» και μεμιάς φανερώνει την ιστορία της. Η περιοχή της Αλσατίας και το Στρασβούργο ήταν για χρόνια έδαφος διεκδικούμενο, κυρίως από τους Γάλλους και τους Γερμανούς. Από το 1870 έως το 1945 άλλαξε τέσσερις φορές εθνικότητα και επίσημη γλώσσα. Οι ιστορικές εναλλαγές της χάρισαν μια μείξη γαλλικής και αναγεννησιακής γερμανικής αρχιτεκτονικής, χαρίζοντάς της μοναδικότητα. Ο συμβολισμός της πόλης ως σημείο ενότητας μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας μετά τον Β’ ΠΠ, της έχει χαρίσει κι άλλη μια μοναδικότητα. Είναι, μαζί με την Νέα Υόρκη και την Γενεύη, η πόλη που αν και δεν είναι πρωτεύουσα κράτους, φιλοξενεί την έδρα σημαντικών διεθνών θεσμών.
Το Στρασβούργο είναι μια πόλη-αξιοθέατο, όμως ζωντανό, όχι μουσειακό σαν άλλες περιοχές της Ευρώπης.
Σ’ αυτό έχει συμβάλλει η συνεχώς ανανεούμενη πολυεθνική αρμάδα, την οποία τροφοδοτεί το πολυπολιτισμικό καραβάνι μεταναστών και προσφύγων -κυρίως από τις πρώην γαλλικές αποικίες και κτήσεις- που κατέφυγαν στην κάποτε ευημερούσα Γαλλική Δημοκρατία, η ακμάζουσα Πανεπιστημιούπολη, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τα τελευταία έχουν την έδρα τους στο Στρασβούργο και φιλοξενούν χιλιάδες εργαζομένων, αλλά και επισκεπτών/τριών, αποτελώντας μια σταθερή πηγή οικονομικών εισροών για την περιοχή. Αρκεί να αναλογιστούμε πως περί τα 114 εκατομμύρια ευρώ δαπανώνται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την μεταφορά προσωπικού και Ευρωβουλευτών/τριών από τις Βρυξέλλες στο Στρασβούργο για τις Ολομέλειες του Σώματος, κι έτσι θα κατανοήσουμε γιατί η Γαλλία εξακολουθεί να απειλεί με βέτο σε περίπτωση αλλαγής της έδρας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Αφήνοντας στην άκρη τις πολιτικές εντάσεις που έχουν κατά καιρούς δημιουργηθεί στους διεθνείς θεσμούς και τα φόρα που φιλοξενεί η πόλη του Στρασβούργου, μπορούμε να επικεντρωθούμε στην ομορφιά που κατακλύζει σχεδόν κάθε γωνιά της πόλης και θρέφει μάτια και ψυχή. Περπατώντας κατά μήκος του υδάτινου δικτύου της πόλης θα δείτε πανέμορφες γέφυρες, πάντα στολισμένες με λουλούδια, και κάτω να περνούν μικρά πλοιάρια που χρησιμοποιούνται κυρίως για τουριστικές διαδρομές κατά μήκος του ποταμού Ιλλ, παραπόταμου του Ρήνου. Συχνά θα συναντήσει κανείς κανό, κι ακόμα συχνότερα ποδήλατα, τα οποία χρησιμοποιούν τις πεζοδρομημένες όχθες του ποταμού για να μετακινηθούν μακριά από την φασαρία του δρόμου.
Δεξιά κι αριστερά του Ιλλ υψώνονται επιβλητικά κτήρια, λιθόστρωτα στενά, ποδηλατόδρομοι, γραφικές πλατείες και μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Από την μια οι σύγχρονοι γυάλινοι όγκοι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του ΣτΕ, του ΕΣΔΑ, του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, από την άλλη τα ξύλινα αλσατικά σπίτια και στο κέντρο η “Μικρή Γαλλία” (Petite France). Στην τελευταία θα δείτε να έχει στηθεί ένα γαϊτανάκι από κανάλια και ένα σεργιάνι στην Petite France θα σας αποκαλύψει τις παλιές γειτονιές των βυρσοδεψών και των ψαράδων της πόλης, πολύχρωμες προσόψεις και χρωματιστά περβάζια.
Χρωματιστές προσόψεις σπιτιών στην γειτονιά της Petite France 
Μπαλκόνια στην Grande Rue 
Γέφυρα στο Grande Île
Αξίζει να δειπνήσετε ή να πιείτε το ποτό σας στα πλωτά εστιατόρια και μπαρ που βρίσκονται δεξιά και αριστερά των όχθεων και σίγουρα η εμπειρία μιας μίνι κρουαζιέρας με ποταμόπλοιο- που θα σας βάλει μέσα σε μια “κλειδαριά”, έναν τεχνητό θάλαμο που χρησιμοποιείται για την ανάβαση/κατάβαση μεταξύ διαφόρων επιπέδων υδάτων- θα σας αποζημιώσει, καθώς η πόλη φαντάζει ακόμα πιο παραμυθένια μέσα από τον πλωτό λαβύρινθό της. Επισκεφτείτε τις καλυμμένες γέφυρες (Ponts couverts), τρεις διαδοχικές γέφυρες, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν οι μεσαιωνικοί πύργοι. Οι γέφυρες αυτές ενώνουν τους τέσσερις παραπόταμους του Ιλλ, και οι μεσαιωνικοί πύργοι, που φωτίζονται πανέμορφα το βράδυ, είναι απομεινάρια των οχυρωματικών έργων που χρησιμοποιήθηκαν κατά της μάχη για την ανεξαρτησία του Στρασβούργου.
Επιστρέφοντας στο ιστορικό κέντρο, το οποίο ορίζεται από τον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας, μια βεντάλια ιστορικών και αρχιτεκτονικών θαυμάτων ανοίγεται μπροστά στα μάτια. Πρώτα-πρώτα ο Καθεδρικός. Έμβλημα της πόλης και κορυφαίο δείγμα γοτθικής τέχνης αποτελεί ο ναός από ροζ γρανίτη, που υπήρξε το ψηλότερο κτίριο στον χριστιανικό κόσμο μέχρι τον 19ο αιώνα. Κατά την επίσκεψή σας, αφιερώστε λίγο χρόνο για να παρατηρήσετε το αστρονομικό ρολόι με τον μηχανισμό Ελβετών ωρολογοποιών που, κάθε μεσημέρι στις 12:30, δείχνει τις διάφορες ηλικιακές φάσεις του ανθρώπου, που παίρνουν μορφή παιδική, εφηβική, ενήλικη και υπερήλικη, να παρελαύνουν μπροστά από τον Θάνατο. Τα 332 σκαλιά ως τον εξώστη θα σας αποζημιώσουν με την θέα που θα αντικρύσετε από το σημείο που στεκόταν ο Γκαίτε για να ξεπεράσει τον φόβο του για τα ύψη.
Μπροστά από τον Καθεδρικό και στην ευθεία του θα βρείτε την Place Gutenberg, όπου δεσπόζει το άγαλμα του Γουτεμβέργιου, ο οποίος τύπωσε στο Στρασβούργο το πρώτο βιβλίο το 1450. Παρακεί το επιβλητικό παλάτι Aubette, το οποίο χτίστηκε το 1778 και χρησιμοποιείται ως εκθεσιακός και εμπορικός χώρος, η γέφυρα Raven (Pont du Corbeau), η οποία προσφέρει μια πανοραμική θέα στον καθεδρικό ναό και γειτνιάζει με το παλιό Σπίτι των Κρεοπωλών (L’ Ancienne Boucherie), καθώς και με το παλιό τελωνείο (L’ Ancienne Douane), το Ανάκτορο Ροάν (Palais Rohan) που φιλοξενεί το Μουσείο Καλών Τεχνών, το Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πόλης. Λίγο παρακάτω, στην γερμανική συνοικία, αλλιώς «νέα πόλη», ξεχωρίζει η Πλατεία της Δημοκρατίας, το Ανάκτορο και η Εθνική Όπερα του Ρήνου, η Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη και το Εθνικό Θέατρο, κτίρια που ανεγέρθηκαν κατά τη γερμανική περίοδο, μεταξύ 1871 και 1918. Στη νοητή ευθεία βρίσκεται η περιοχή της Contades, που φιλοξενεί την Εβραϊκή Συναγωγή (Συναγωγή της Ειρήνης-Synagogue de la Paix), καφέ και εστιατόρια στα οποία σπάνια θα βρείτε τουρίστες. Μια ανάσα παρακεί βρίσκεται η γειτονιά της Orangerie, που φιλοξενεί και το ομώνυμο πάρκο, μια πράσινη όαση, στην οποία μπορείτε να χαλαρώσετε και να δείτε από κοντά και τους διάσημους πελαργούς, σύμβολο της Αλσατίας. Αν πετύχετε καλή μέρα, δοκιμάστε να κάνετε μια βαρκάδα στην λίμνη και μετά να ξεδιψάσετε στο περίπτερο της “Ζοζεφίνας”, συζύγου του Ναπολέοντα, στην οποία είχε αφιερωθεί το πάρκο.
Ο ναός St. Paul 
Κανάλι στην Petite France 
International School Des Pontonniers
Το Στρασβούργο αξίζει επίσκεψης όχι μόνο τα Χριστούγεννα, οπότε και ξεδιπλώνεται σε πάνω από 300 σπιτάκια η παλαιότερη και μεγαλύτερη υπαίθρια χριστουγεννιάτικη αγορά, κάνοντάς σε να νιώθεις σαν να πρωταγωνιστείς σε χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Είναι ένας προορισμός για όλες τις εποχές του χρόνου, και ειδικά την άνοιξη που έχει κατακλυστεί από ανθισμένα περβάζια και καταπράσινα δέντρα.
Αυτό που πρέπει λοιπόν, να αναρωτηθείς είναι, όχι αν θα “ζήσεις” το παραμύθι, αλλά πότε.
